Ole Bernhard Andreasson Loen

Det var deira draum. Diktsamling Diktsamlinga Deira draum

Han var redd
og skjelvande.
Han stod framfor
den porten
der alle ein gong
skal gå inn.

Dei stod ved sida
og heldt han i handa.
Dei visste at det var
berre eit liv for alle.

Han kjenner freden
gjennom sin kropp.
Han var komen på ei grøn eng.
Då sola rann
høyrde han grashoppa
surra i graset,
og skjelvinga var borte.

Han kjende enno
handa som heldt i hans.
Dei talde vel hjarteslaga.
Var det ikkje på
sjukehuset han var?