Ole Bernhard Andreasson Loen

Det var deira draum. Diktsamling Diktsamlinga Deira draum

DET DØDE PARADISET

På sætervollen stod
mannshøge nesler og tistlar
Mellom nedfalne hus.
Nakne vegger utan tak,
med utslegne dører og glas.

Det hjalar ingen lokk
inga bjølle ringlar i åsen
på veg frå beite.
Her er inga ku som rautar
og ventar ei hand med salt.

Borna spring ikkje
mellom sela med glade rop.
Det lyser ikkje bål
på Briseldebakken.
Ungdomsleiken i sommarnatta
er borte.

Ei uhyggeleg djup stille
gjer at eg kulsar
i den lyse dagen.
Når kvelden kjem
skrik ugla på Klempehamaren.
Det lyder som eit nårop
over det døde paradiset.